Books about the work of Irena Barene
Lacedaemonius quidam, cuius ne nomen quidem proditum est, mortem tantopere contempsit, ut, cum ad eam1 duceretur damnatus ab ephoris et esset vultu hilari atque laeto, dixissetque ei quidam inimicus: «Contemnisne leges Lycurgi?»3, responderit2: «Ego vero illi maximam gratiam habeo, qui me eā poenā multaverit, quam sine mutuatione et sine versura possem dissolvere4.» O virum Sparta dignum!5 Ut mihi quidem, qui tam magno animo6 fuerit, innocens damnatus esse videatur7. Tales innumerabiles nostra civitas tulit. Sed quid duces et principes nominem8, cum legiones scribat Cato9 saepe alacres in eum locum profectas, unde redituras se non arbitrarentur? Pari animo10 Lacedaemonii in Thermopylis occiderunt, in quos Simonides:
